-
1 κλύδων
κλύδων, ωνος, ὁ (κλύζω), das Wogen des Meeres, der Wellenschlag, Od. 12, 421; βοᾷ δὲ πόντιος κλύδων Aesch. Prom. 429, wie Soph. O. C. 1683; πελάγιος, ϑαλάσσιος, Eur. Hec. 701 Med. 29; in späterer Prosa, πνεῦμα καὶ κλύδων Arist. H. A. 5, 16; κλύδωνες Pol. 10, 3, 3; ϑάλαττα πολὺν ἔχουσα καὶ τραχὺν κλύδωνα Plut. Caes. 38. – Oft übertr. vom Unglück, ὅταν κλύδων κακῶν ἐπέλϑῃ, wenn des Unglücks Fluth hereinbricht, Aesch. Pers. 591; εἰς ὅσον κλύδωνα δεινῆς συμφορᾶς ἐλήλυϑεν Soph. O. R. 1527; ἄπορον κλύδωνα κακῶν Eur. Med. 362; auch in Prosa, πολὺς ἐν κλύδωνι τῶν ἄλλων πόλεων διαγομένη Plat. Rep. VI, 758 a; καϑάπερ ἐν χειμῶνι πολλῷ καὶ κλύδωνι τῆς πόλεως Plut. Coriol. 32; Sp.; κλ. καὶ μανία vrbdt Dem. 19, 314. – Auch ἔφιππος, das Wogen der Reiter u. Rosse, Soph. El. 723, wie πολέμιος Eur. Ion 60; von der Schlacht, πολὺς κλύδων δορός Suppl. 474.
-
2 κλύδων
κλύδων, ωνος, ὁ, das Wogen des Meeres, der Wellenschlag. Oft übertr. vom Unglück, ὅταν κλύδων κακῶν ἐπέλϑῃ, wenn des Unglücks Flut hereinbricht. Auch ἔφιππος, das Wogen der Reiter u. Rosse; von der Schlacht -
3 ἐπ-έρχομαι
ἐπ-έρχομαι (s. ἔρχομαι), 1) herzu-, herankommen, sich nahen; absolut, μεῖναι ἐπερχόμενον Il. 7, 535; ἐνϑάδε, ὁπόσε, Il. 24, 651 Od. 14, 139; c. dat. der Person, ὄρνις γάρ σφιν ἐπῆλϑε, Il. 12, 200. 15, 84; βροτοῖσιν ὅταν κλύδων κακῶν ἐπέλϑῃ Aesch. Pers. 592; in Prosa gew., Her. 6, 95; Thuc. 1, 36, s. auch unten; – mit dem acc. des Ortes, zu dem man kommt, den man besucht, ἀγρόν Od. 16, 27; πολλὴν δ' ἐπελήλυϑα γαῖαν 4, 268, wie πολλὰ δέ τ' ἄγκε' ἐπῆλϑε, durchstreifte viele Thäler, Il. 18, 321; ὁ Νεῖλος ἐπέρχεται τὸ Δέλτα, verbreitet sich über das Delta, überschwemmt es, Her. 2, 19, wie Aesch. Suppl. 554 λειμῶνα ἐπέρχεται – ὕδωρ τὸ Νείλου; δόμους, ναούς, Soph. El. 1289 Ant. 153; auch εἰς τόπον, Ai. 433, wie εἰς ποταμόν Od. 7, 280; εἰς τὸ κενούμενον, in die leere Stelle einrücken, Xen. Oec. 8, 7; πόλιν Eur. Herc. fur. 593; χώρας ὅσην ἐπήλϑομεν Xen. An. 7, 8, 25; ἅπασαν τἡν οἰκουμένην, durchwandern, Din. 1, 13; auch τοὺς χειρωνακτικούς, Plat. Ax. 368 b; auch ὄψεσιν ἐπελϑὼν τοὺς κατακειμένους, Plut. Symp. 1, 2, 1. – Absolut, bes. vom Auftreten des Redners, ἐπῆλϑε, ἔλεξε δέ, Eur. Or. 931; Thuc. 1, 119; ἐπελϑὼν καὶ πείσας τὴν πόλιν Plat. Legg. VIII, 850 e; ἐπελϑὼν ἐπὶ τὸν δῆμον Her. 5, 97; ἐπὶ τοὺς ἐφόρους 9, 7. 11, vor dem Volke, den Ephoren auftreten, wie ἐπὶ τὸ κοινόν Thuc. 1, 90. – Von der Zeit, heran kommen, ἐπήλυϑον ὧραι, die Jahreszeiten kamen wieder heran, Od. 2, 107. 11, 295; νὺξ δ' ἄρ' ἐπῆλϑε 14, 457; ἕκαϑεν ἐπελϑὼν ὁ μέλλων χρόνος Pind. Ol. 11, 7; ἐπεὰν νὺξ ἐπέλϑῃ Her. 4, 84; ἦρί τ' ἐπερχομένῳ Ar. Nubb. 311; ἐπῆλϑεν Ὀλύμπια Thuc. 1, 126, u. so oft von regelmäßig wiederkehrenden Zeitabschnitten; dah. setzt Aesch. Prom. 98 τὸ παρὸν τό τ' ἐπερχόμενον πῆμα einander gegenüber. – Uebertr., νοῠσος ἐπήλυϑέν μοι Od. 11, 200, befiel mich, wie γλυκερὸς δέ μοι ὕπνος ἐπέλϑῃ 5, 472; aber auch τόσσα μιν ὁρμαίνουσαν ἐπήλυϑε νήδυμος ὕπνος, 4, 793, es überraschte sie dabei der Schlaf, wie Her. 2, 141; vgl. ἔρως ἄνδρας οὐ μόνους ἐπέρχεται Soph. frg. 607; ἐπέρχεταί μοι u. με, es kommt mich, wandelt mich an, entweder mit dem nom. der Sache oder dem infinit., τῷ δ' ἐπέρχεται χαίρειν Soph. Tr. 135; καί οἱ ἐπῆλϑε πταρεῖν Her. 6, 107; ἐμοὶ τοιαῦτ' ἐπέρχεται πρὸς σὲ λέγειν Plat. Gorg. 485 e, wie καί μοι ἴσως οὐδὲν ϑαυμαστὸν πάϑος ἐπῆλϑε Legg. VII, 811 c; ἵμερος ἐπελϑὼν ὑμῖν 823 e. Vgl. Xen. Mem. 4, 3, 3; Dem. 1, 1 Lpt. 52. Aber auch ἵμερος ἐπείρεσϑαί με ἐπῆλϑε σέ, Her. 1, 30 (v. l. μοι), wie αὐτόν με νῦν τι τοιοῦτόν τι λέγειν ἐπέρχεται Plat. Phaed. 88 c; vgl. Legg. VII, 823 e, wo die Lesart zwischen τὸν νοῦν u. εἰς τὸν νοῦν schwankt; ohne Casus, ὅ, τι ἂν ἐπέλϑῃ λέγειν, was gerade in den Sinn kommt, sagen, Plut. Stoic. rep. 28. – 2) feindlich herankommen, an greifen, anfallen; absolut, Hom. u. Folgde, od. mit dem dat., βουσὶν ἐπήλυϑεν Il. 20, 91; μόσχοις Eur. Bacch. 736; Thuc. 1, 38 u. A.; auch τὴν τῶν πέλας ἐπελϑεῖν, Thuc. 2, 39; vgl. τμήδην δ' αὐχέν' ἐπῆλϑε Il. 7, 262, die Lanze drang an den Nacken. – Auch = tadeln, Eur. Andr. 689; ταῦτά σε ἐπῆλϑον I. A. 349; τὴν παρανομίαν, bestrafen, Plut. – Auch übertr., Etwas angreifen, πάντα διὰ βραχέων Plat. Polit. 279 c; vgl. Thuc. 1, 70; τοσάδε ἐπῆλϑον πολέμῳ, = διεπράξαντο, 1, 97; τινί τι, Einem Etwas auseinandersetzen, Ar. Equ. 618; in der Rede durchgehen, τὰς ξυνωμοσίας Thuc. 8, 54; τὰ εἰρημένα Arist. Nic. Eth. 10, 1, 4, u. öfter περί τινος, wie Sp.; – κρύσταλλος οὐ βέβαιος ὥςτ' ἐπελϑεῖν, so daß man darauf, darüber gehen konnte, Thuc. 3, 23.
-
4 ἐπέρχομαι
Aἐπηρχόμην Th.4.120
(unless fr. ἐπάρχομαι: [dialect] Att. [tense] impf. is ἐπῇα (but v. ἔρχομαι ) and [tense] fut. ἔπειμι): [tense] aor. 2 ἐπῆλθον, [dialect] Ep. - ήλῠθον: [tense] pf. - ελήλυθα:I come upon:1 of persons, approach, c. dat., Il.12.200, 218, etc.; esp. come suddenly upon, Od.19.155, Hdt. 6.95: c. acc.,ἐ. πόλιν E.HF 593
codd. (nisi leg. ἐς-); come to for advice, μάντεις, μοῦσαν, Id.Supp. 155, Hel. 165, cf. Pl.Lg. 772d: with Preps.,ἐ. ἐς ποταμόν Od.7.280
, cf. S.Aj. 438: metaph.,ἐ. ἐς λόγου στάσιν Id.Tr. 1180
;ἐ. ἐς πόλεμον Th.3.47
;ἐ. ἐνθάδε Il.24.651
.b freq. in hostile sense, go or come against, attack, abs., 12.136, al., Th. 1.90, etc.: c. dat., Il.20.91, E.Ba. 736, Th.6.34, etc.: rarely c. acc.,τμήδην αὐχέν' ἐπῆλθε Il.7.262
; τὴν τῶν πέλας ἐ. invade it, Th.2.39: hence, visit, reprove, , cf. Andr. 688: with a Prep., invade,ἐπὶ τὴν οἰκίαν PFay.12.12
(ii B.C.).c come forward to speak, E.Or. 931, Th.1.119, Pl.Lg. 850c; ἐ. ἐπὶ τὸν δῆμον, ἐπὶ τοὺς ἐφόρους, Hdt.5.97, 9.7;ἐπὶ τὸ κοινόν Th.1.90
; τοῖς Αακεδαιμονίοις ib.91.d in Law, proceed against,ἐπί τινα PEleph.3.3
(iii B.C.);ἐπί τινα περί τινος PAmh.2.96.8
(iii A.D.);τινὶ περί τινος POxy.489.11
(ii A.D.); ἐπὶ πιττάκιον impugn, BGU1167.14 (i B.C.): also in [tense] aor. 1ἐπελεύσασθαι PStrassb.35.25
(ii B.C.), etc. ( ἐπιπορεύομαι (q. v.) is more common in the [tense] pres. in the Hellenistic period.)2 of events, conditions, etc., come upon, esp. come suddenly upon, c. acc.,μιν.. ἐπήλυθε νήδυμος ὕπνος Od.4.793
, al., cf. Hdt.2.141; : c. dat.,τοῖσιν ἐπήλυθε νήδυμος ὕπνος Od.12.311
, cf. 5.472;μοι νοῦσος ἐπήλυθεν 11.200
; βροτοῖσιν..ὅταν κλύδων κακῶν ἐπέλθῃ A.Pers. 600
, cf. Ag. 1256;ἐπῆλθέ μοι πάθος Pl.Lg. 811d
, etc.3 c. dat. pers., come into one's head, occur to one,ἵμερος ἐπειρέσθαι μοι ἐπῆλθε Hdt.1.30
; ὅ τι ἂν ἐπέλθῃ Lat. quicquid in buccam venerit, Isoc.12.24: impers. c. inf.,καί οἱ ἐπῆλθε πταρεῖν Hdt.6.107
, cf. S.Tr. 134 (lyr.);ἐμοὶ τοιαῦτ' ἄττα ἐ. λέγειν Pl. Grg. 485e
, etc.; alsoἐπέρχεταί με λέγειν Id.Phd. 88d
.II of Time, come on, ἐπήλυθον ὧραι the season came round again, Od.2.107, etc.; also, come on, be at hand,νὺξ δ' ἄρ' ἐπῆλθε 14.457
;γῆρας ἐ. Thgn.528
, 728;ἕκαθεν ἐπελθὼν ὁ μέλλων χρόνος Pi.O.10(11).7
; τὸ παρὸν τό τ' ἐπερχόμενον πῆμα and that which is coming, the future, A.Pr.98.III go over or on a space, traverse, mostly of persons, c. acc.,πολλὴν γαῖαν Od.4.268
;ἀγρόν 16.27
;ἄγκεα πολλά Il.18.321
, cf. Od.14.139, Hdt.1.30; go the round of, visit, ;ναοὺς χοροῖς Id.Ant. 153
(lyr.); πόλιν, of a god, Maced.Pac.29; of an officer,πύλας φυλακάς τ' ἐπῆλθον E.Ph. 699
;τὰς ξυνωμοσίας ἐπελθών Th.8.54
; walk on ice, Id.3.23; also of water, ἐπέρχεται ὁ Νεῖλος τὸ Δέλτα overflows it, Hdt.2.19, cf. A.Supp. 559 (lyr.), Th.3.89.2 go through or over, discuss, recount, c. acc., Hes.Fr.160.4 codd. Str., Ar.Eq. 618; review,τὰ εἰρημένα περί τινος Arist.EN 1172b8
; alsoἐ. περί τινος Id.Ph. 189b31
, al.; folld. by an interrog.,πειρατέον ἐπελθεῖν τίνες.. Id.Pol. 1289b24
; πῶς δεῖ.. ἐπέλθωμεν συντόμως ib. 1317a15.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπέρχομαι
См. также в других словарях:
κλύδωνας — ο (AM κλύδων, ωνος, Μ και κλύδωνας και κλυδών, ῶνος) 1. κύμα 2. φουρτούνα, μεγάλη θαλασσοταραχή (α. «μή άποσπᾱσθαι ἀπὸ τῶν πετρῶν, ὅταν κλύδων ᾖ καὶ χειμών», Αριστοτ. β. «βοᾷ δὴ πόντιος κλύδων ξυμπίτνων στένει βυθός», Αισχύλ.) 3. πολιτική ή… … Dictionary of Greek